Το Παγγαίο κρύβει 20 χιλ τόνους ορυκτού ουρανίου!

ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ – ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΠΥΡΗΝΙΚΟΣ ΦΥΣΙΚΟΣ

Σε συνέντευξή του στο ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ ο Λευτέρης Τσουκαλάς κορυφαίος πυρηνικός φυσικός μιλά στον Δημήτρη Δανίκα και αναφέρει για την καθαρή ενέργεια για 10.000 χρόνια με την πυρηνική σύντηξη

Πιστεύει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερνικήσει την οικονομική κρίση αν έκανε επενδύσεις στην πυρηνική ενέργεια «Η επιστήμη μου αφορά την τεχνολογική αξιοποίηση της διερεύνησης της ύλης, των μικρότερών της κομματιών, των ατόμων των πυρήνων αλλά και των υποατομικών και υποπυρηνικών σωματιδίων.

Μία από τις εφαρμογές της αφορά την παραγωγή τεράστιων μεγεθών υψηλής ποιότητας ενέργειας, ικανών να τροφοδοτήσουν τις μελλοντικές ανάγκες των ανθρώπων».

ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΓΓΑΙΟ

-Πιο συγκεκριμένα;

«Για παράδειγμα, η Ελλάδα έχει κοιτάσματα ορυκτού ουρανίου που υπό κατάλληλες προϋποθέσεις θα μπορούσαν να καλύψουν πλήρως τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας για τα επόμενα 3.000 χρόνια! Και ίσως φανούν χρήσιμα στο εγγύς μέλλον, όταν η χώρα μας αποφασίσει να δημιουργήσει μια νέα ενεργειακή βιομηχανία με στόχο να τροφοδοτήσει μια ανταγωνιστική και ευημερούσα οικονομία, τεχνικά ικανή να διεκδικεί με ασφάλεια και δικαιοσύνη ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο από τον παγκόσμιο πλούτο».

Τα ’χασα. Δηλαδή, όλα αυτά με τα πανάκριβα τιμολόγια, με τις επιδοτήσεις, με την παγκόσμια ενεργειακή κρίση, είναι κάτι σαν ψέμα; Μια συνωμοσία;

-Και πού βρίσκεται αυτός ο χρυσοφόρος ορυκτός πλούτος;

«Στο Παγγαίο όρος, στη Δράμα». (ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΜΑ)

-Σε μεγάλες ποσότητες;

«Είκοσι χιλιάδες τόνοι πετρώματος ορυκτού ουρανίου, που είναι γνωστό και διαπιστωμένο. Οπου υπάρχει χρυσός, υπάρχει ουράνιο. Αυτός είναι ο κανόνας. Όπου υπάρχουν μάρμαρα, υπάρχει ουράνιο. Το ουράνιο λοιπόν αρχαίο στοιχείο, το αρχαιότερο στοιχείο που έχουμε με το οποίο μετράμε την ηλικία της Γης».

-Που είναι;

«4,5 δισεκατομμύρια χρόνια».

-Κι εμείς γιατί δεν το βγάζουμε και δεν το εκμεταλλευόμαστε;

«Πρώτα πρέπει να σου πω ότι η Ελλάδα υπήρξε από τις πρώτες χώρες που ενδιαφέρθηκε για την πυρηνική τεχνολογία από τη δεκαετία του ’50. Αμέσως μετά που έσκασε η βόμβα δηλαδή με το Ναγκασάκι και τη Χιροσίμα».

-Τι λες τώρα…

«Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα που έχει mentalite (νοοτροπία) υπερδύναμης».

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Ένας από τους κορυφαίους Πυρηνικούς Μηχανικούς στον κόσμο

Ο Λευτέρης Τσουκαλάς θεωρείται ως ο ένας από τους πέντε κορυφαίους Πυρηνικούς Μηχανικούς στον κόσμο. Ενώ μεγάλωσε στην Ελλάδα, το ταλέντο του αναγνωρίστηκε πλήρως στην Αμερική, όπου και αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο. Πιστεύει σε βάθος ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να υπερνικήσει την οικονομική κρίση αν η χώρα έκανε επενδύσεις στον τομέα της (πυρηνικής) ενέργειας. Μάλιστα, έχει τονίσει σε πολλές συνεντεύξεις του τη σημασία της πυρηνικής ενέργειας για την Ελλάδα, και επιμένει ότι αποτελεί μονόδρομο όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την ανθρωπότητα.

Γεννήθηκε το 1958 στην Ηλεία. Σαν παιδί, η ζωή του ήταν ιδιαιτέρως δύσκολη, με πολλά εμπόδια. Για παράδειγμα δεν είχε ούτε ηλεκτρικό ρεύμα. Πήγε δημοτικό σχολείο στη Γαστούνη, μια πόλη της Ηλείας, όπου δεν υπήρχε ούτε ούτε καν θέρμανση. Το ευχάριστο ήταν ότι είχε φωτισμένους καθηγητές που τον ενέπνευσαν και του άνοιξαν τα μάτια στον υπέροχο κόσμο της φύσης, τους κανόνες της ελληνικής γλώσσας, και τους νόμους της επιστήμης. Μετά από μερικά χρόνια αποφοίτησε από το Γυμνάσιο της Αμαλιάδας, μια πόλη στη Βορειοδυτική Ηλεία, όπου είχε μια ομάδα από καινοτόμους νεαρούς σε ηλικία καθηγητές, που τον εισήγαγαν στις βασικές αρχές των Μαθηματικών, της Φυσικής, της Χημείας και της Λογοτεχνίας.

Ο Λευτέρης Τσουκαλάς πήρε το πτυχίο του από το τμήμα των Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Μηχανικών Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις το 1981. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στην Πυρηνική Μηχανική από το ίδιο Πανεπιστήμιο το 1983. Τέλος, πήρε το διδακτορικό του στην Πυρηνική Μηχανική/Επιστήμη Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις το 1989.

Διετέλεσε Αναπληρωτής Διευθυντής στις Εφαρμογές Νευρομηχανικής του Πανεπιστημίου του Τενεσί και του Oak Ridge National Lab (στο Νόξβιλ του Τενεσί) από τον Ιούλιο του 1989 ως τον Ιούλιο του 1992. Εκεί έκανε κοινή έρευνα συντονίζοντας δίκτυα και εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης με παρακολούθηση, χρήση οργάνων και έλεγχο μονάδων παραγωγής ενέργειας και παραγωγή, μεταφορά και διανομή ενέργειας.

Έχει υπάρξει επίσης Προσκεκλημένος Ερευνητής Υπότροφος στο Ινστιτούτο Έρευνας Ατομικής Ενέργειας στην Ιαπωνία από τον Αύγουστο του 1992 μέχρι τον Αύγουστο του 1993, όπου έκανε έρευνα σε έξυπνα συστήματα παρακολούθησης για πυρηνικές εφαρμογές.

Από το 1994 ως και σήμερα είναι Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Purdue. Είναι επίσης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας, στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών.

Έχει διατελέσει σύμβουλος του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, του Υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ , της Αρχής Πυρηνικής Ασφάλειας της Κίνας, του Υπουργείου Επιστήμης, Έρευνας και Τεχνολογίας της Σιγκαπούρης (ASTAR), της Ακαδημίας Αθηνών, του Υπουργείου Βιομηχανίας και της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας της Ελλάδας.

Έχει τιμηθεί με το βραβείο “Humboldt” το 2009, την ανώτερη επιστημονική διάκριση της Γερμανίας.