Ο Πλούτος του Αριστοφάνη από Παγγαιορείτες

ΔΙΝΟΥΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

Θεατρική Ομάδα Πολιτιστικού Συλλόγου Ποδοχωρίου “Κόκκινη Κλωστή”

Το μισό του παγκόσμιου πληθυσμού μοιράζεται κάτι λιγότερο από το 1% του παγκόσμιου πλούτου, την ώρα που το πλουσιότερο 10% έχει στα χέρια του το 88% του συνόλου του πλούτου.

Περίπου 11 άνθρωποι πεθαίνουν το λεπτό από πείνα.

Οι τιμές των τροφίμων έχουν εκτοξευθεί κατά 40% παγκοσμίως.

Η περιουσία των 10 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο αυξήθηκε κατά 413 δισ. δολ. τον πρώτο χρόνο της πανδημίας.

Το ένα δέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού βρίσκεται στο φάσμα του χρόνιου υποσιτισμού.

Στην εποχή μας, 735 εκατ. άνθρωποι ζουν με 1,9 δολάρια την ημέρα ή και ακόμη λιγότερα.

Σκηνοθετικό σημείωμα

Ο πατέρας της κωμωδίας Αριστοφάνης που μέσα στους αιώνες κρίνει και επικρίνει , τοποθετείται , διδάσκει , χλευάζει και κραυγάζει πάνω στις ουσιώδεις αιτίες του πολέμου , του διχασμού, της δημαγωγίας , της ανηθικότητας , της προδοσίας, της πολιτικής διαφθοράς και της υποκρισίας της θρησκευτικής ιεραρχίας , στο τελευταίο σωζόμενο έργο του – Πλούτος – εξετάζει την άδικη κατανομή του πλούτου και περιγράφει έναν κόσμο που τόσο πολύ μοιάζει με τον δικό μας.

Ως αίτιο της αδικίας αυτής κατονομάζει μία ισχυρή ελίτ που σε συνέργεια με τους διεφθαρμένους πολιτικούς, προδίδουν τον λαό και τις ανάγκες του.Η παρουσία της Πενίας που εκφράζει την αρχετυπική έννοια του μόχθου και της εργασίας , μας μεταφέρει σε παλαιές κοινωνίες ισοκατανομής και δημιουργικής αμοιβαιότητας που διόλου δεν σχετίζονται με αυτό που επικρατεί την χρονική στιγμή που διεξάγεται ο επιρρηματικός αγώνας μεταξύ του Χρεμύλου -λαού και της Πενίας – ανθρώπινου μόχθου.

Η καθημερινή τίμια εργασία υφίσταται την εκμετάλλευση μιας καθεστηκυίας τάξης με αποτέλεσμα την φτώχεια και την στέρηση. Αυτό βλέπει ο λαός στο πρόσωπο της Πενίας και αυτό αποστρέφεται με όλο του το είναι σε αυτήν την ουτοπική ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο Αριστοφάνης στο συγκεκριμένο έργο του.“

Την απαράδεκτη ζωήστην μίζερη εποχή μαςποιος δεν την θεωρεί απέραντο φρενοκομείο ;Απατεώνες πλούτισανμαζεύοντας κλεμμένο χρήμα.Οι τίμιοι πολίτες δυστυχούν.

Πεινάνε και παντρεύονται την φτώχεια.‘Οταν ο Πλούτος θα ξεστραβωθεί

Τη φτώχεια θα πετάξει με κλοτσιέςΚι ο δρόμος ίσια θα τραβά στην ευτυχία” .“Αν ο Πλούτος βρει ξανά το φως τουτομάρια ,θεομπαίχτες θα αποφεύγει.

Έτσι θα κάνει τους ανθρώπους όλουςκαλούς , θεοσεβούμενουςκαι πλούσιους βέβαια.

Τι άλλο να ζητήσεις για τον άνθρωπο καλύτερο;”

Η κωμωδία που υπηρετεί ο Αριστοφάνης λέει τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη εδώ και δυόμιση χιλιάδες χρόνια . Τα οράματά του ενώνονται με αυτά χιλιάδων ανθρώπων ανά τους αιώνες και ζητούν πραγμάτωση.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ – ΔΙΑΝΟΜΗ:

Αναστασία Ανυφαντάκη. Δέσποινα Γκέντσογλου . Αναστασία Γκούμανου. Στάθης Γρουζίδης. Ζωγράφω Διαμαντοπούλου. Νίκος Καψιμάλης. Βύρων Λάμπρου. Μαρία Μιχαλάκη. Δημήτριος Παρταλάς. Βούλα Στόγιου. Θέα Τορονίδου. Λεωνίδας Χατζηγεωργίου.

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ – ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Συροπούλου Κυριακή