Τότε… τότε που ο κόσμος ήταν απλός
ΤΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΑΝΑΚΑ
Τότε… τότε που ο κόσμος ήταν απλός Σαν από πάντα – όπως θυμούμαι – να υπήρχε το Ραδιόφωνο στο σπίτι μου. Από τα μικρά μου χρόνια. Από τότε που τα ραδιοφωνικά σίριαλ, το “Σπίτι των ανέμων”, το “Πικρή μικρή μου αγάπη”, το “Μαρίνα, ένα κορίτσι αλλιώτικο από τα άλλα”, κι άλλα πολλά που άλλοτε θυμούμαι μα τώρα δεν μου έρχονται στη μνήμη ξεσήκωναν τη φαντασία μου.
Κι άλλες πολλές παλιές ραδιοφωνικές εκπομπές θυμούμαι που δεν είναι όμως του παρόντος και δεν τις αναφέρω.Εγώ τώρα άλλο θέλω να πω, όπως λίγο ανέφερα παραπάνω. Για την φαντασία θέλω να μιλήσω.
Για το πως έπλαθε ο νους μου την Μαρίνα, πως με χτύπησε ο έρωτας για την μικρή πικρή μου αγάπη και για την Λάουρα, κι έβλεπα όνειρα βασανιστικά. Γιατί, γιατί ο έρωτας στα παιδικά μας χρόνια φούντωνε τις ψυχές μας, άλλαζε το κορμί μας και θαρρώ πως το χειρότερον μας βασάνιζε τότε από όταν μεγαλώσαμε και γίναμε έφηβοι. Στο κατόπιν ήρθαν κι άλλα βάσανα ερωτικά.
Τηλεόραση δεν υπήρχε τότε και μαζί με τα ερωτικά πρωτόγνωρα συναισθήματα, η φαντασία μου ταξίδευε, μέσα από τις πρώτες μου αναγνώσεις. Ήταν φαντασία ο Ιούλιος Βερν κι έκανα μαζί του τον γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες. Ανέβηκα στο αερόστατο και ταξίδεψα. Δεν με φόβιζε το ύψος τότε.
Ταξίδεψα στο κέντρο της γης και πήγα στη Σελήνη. Κι όταν έκλειναν τα μάτια μου μέσα στο λίγο φως τα βράδια στο κρεβάτι, οργίαζε η φαντασία μου κι άνοιγα τα χέρια μου, αγκάλιαζα την Μαρίνα κι ήταν εκεί στα ζωντανά…. αλήθεια ήταν εκεί…. Και τότε, τότε με έπιανε ένας ύπνος γλυκός….
Μου λείπει πολύ η γλύκα εκείνου του ύπνου…. Μου λείπει πολύ εκείνος ο κόσμος….
Related Posts
Ποιος είναι ο Νίκος Γκροσδάνης; →
Απουσία Παγγαίου από την αρχαιολογική σκαπάνη →
Έκαψαν τους ψύλλους και στο Ποδοχώρι →
Σχόλια