Όταν ο Διόνυσος κινείται στις παρυφές της λογικής…
Νικήσιανη Δήμος Παγγαίου-Αράπηδες 2024 .
” Φορούν κατεργασμένα δέρματα ζώων και οι τραγομορφες μάσκες τους στενεύουν απότομα προς τον ουρανό. Τα ανοίγματα της σου δίνουν την εντύπωση του βλέμματος του ζώου που διαφοροποιείται από την μετωπική θέση του ανθρώπινο ματιού και βλέμματος που σε κοιτάζει ευθεία.
Νοιωθεις το μάτι του ζώου που περιφέρεται με αγωνία και ετοιμότητα να κυνηγήσει,να αμυνθεί,να γονιμοποιηθεί και να προσαρμοστεί σε κάθε κάθε κίνδυνο γύρω του.Η ουρά και τα γεννητικά όργανα έχουν αντικατασταθεί από τέρατα κουδούνια δεμένα με περίτεχνα δέρματα.
Ο βηματισμός μιμείται το αργό βάδισμα των ζώων στα βουνά και μιμείται την ιερατικοτητα και την αρχοντιά του φυσικού κόσμου, διακόπτεται από μεταξύ τους διαπληκτισμούς. Είναι όμως και ανθρώπινα όντα που κρατούν γαιταγανια ξύλινα, κλίνουν το σώμα τους προς την γη άλλοτε με έντονες κινήσεις ερωτικής περιπτυξης και άλλοτε υπό το βάρος της καμπούρας τους κινδυνεύουν να βυθιστούν στη γη.
Ο Αράπης είναι η δύναμη του ζώου,του θηλαστικού,της τραγινης ζωτικής ενέργειας.
Οι τραγομορφοι,καμπουρηδες αράπηδες παρόμοιοι με τους Σατύρους και τον Σειλινο μαζεύονται σε κύκλο εκεί όπου γεννιέται το μυστήριο. Ο κύκλος είναι ισοδύναμος της μήτρας όπου αργοψηνεται η ζωή αλλά και ο χώρος όπου επιστρέφει.
Ο κύκλος είναι προσωπικός, ερμητικά κλειστός σε κάθε αδιάκριτο βλέμμα, σιωπηλός και σκοτεινός. Και ξαφνικά ο κύκλος σπάει,ο Αράπης βγάζει την μάσκα του και αποκαλύπτει το πρόσωπο του .
Ο σπόρος αναδύεται μέσα από το σκοτάδι της γης.Διονυσος και Απόλλων σε θαυμαστή ενότητα και συνέχεια.
Ο Διόνυσος και η συνοδεία του κινούνται στις παρυφές της λογικής,του ανθρώπου ως ανθρώπινης οντότητας . Είναι μεθύστακες,γλεντοκοποι, άξεστοι, υπερβολικοί και δυσμορφοι.
Η ασχήμια και η απεικόνιση της δεν σχετίζεται με πρότυπα αλλά με το αδιαφοροποίητο,με αυτό που δεν έχει ακόμη σχηματιστεί. Η ασχήμια είναι η αναδυόμενη μορφή.
Ο Αράπης είναι η ρίζα του αρχαίου ελληνικού θεάτρου όπου ο θεατής στέκεται αντιμέτωπος με το αιώνιο μυστήριο της ύπαρξης του .”
Κείμενο της κας Ζηνοβίας Αντωνιάδου.
Θερμές ευχαριστίες…
Related Posts
Ποιος είναι ο Νίκος Γκροσδάνης; →
Απουσία Παγγαίου από την αρχαιολογική σκαπάνη →
Έκαψαν τους ψύλλους και στο Ποδοχώρι →
Σχόλια