Τόσα πολλά φίδια στο Παγγαίο;

ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ Ο ΦΙΛΟΖΩΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΩΕ… ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Τρεις παρεμβάσεις για την ασφαλή απομάκρυνση άγριων ερπετών πραγματοποίησαν μέσα σε λίγες ημέρες τα μέλη του Φιλοζωικού Συλλόγου Δήμου Παγγαίου «Νώε».

Συγκεκριμένα, εντόπισαν και μετέφεραν σε ασφαλές φυσικό περιβάλλον μία οχιά, έναν λαφιάτη και έναν τυφλίτη, προστατεύοντας τόσο τους κατοίκους όσο και τα ίδια τα ζώα.

Ο πρόεδρος του συλλόγου, Χρήστος Παλληκαράς, μίλησε για τις δράσεις του «Νώε» στην εκπομπή «Περίμετρος» της ΕΡΤ, επισημαίνοντας τη σημασία της ενημέρωσης των πολιτών και της συνύπαρξης με την άγρια πανίδα.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ

Οχιά

Οι οχιές είναι είδη ιοβόλων φιδιών που ανήκουν στην οικογένεια Viperidae. Η γεωγραφική τους εξάπλωση περιλαμβάνει όλα τα μέρη του κόσμου, εκτός από την Ανταρκτική, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, τη Μαδαγασκάρη, τη Χαβάη, διάφορα άλλα απομονωμένα νησιά και περιοχές βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Όλα τα είδη της οικογένειας έχουν δόντια που συνδέονται με ιοβόλους αδένες.

Η οχιά είναι ένα μεσαίου μεγέθους ερπετό, το οποίο φτάνει σπάνια το ένα μέτρο μήκος. Το σώμα της οχιάς έχει σχήμα κυλινδρικό. Τα αρσενικά φίδια έχουν χρώμα σταχτί, ενώ τα θηλυκά είναι πιο ανοιχτόχρωμα μπεζ. Το σώμα τους καλύπτεται από φολίδες, όπως και το κεφάλι.

Επίσης, στη ράχη το φίδι έχει σκούρα σχέδια σε σχήμα τεθλασμένης γραμμής, ενώ στο κεφάλι τα σχήματα που έχει σχηματίζουν το γράμμα Χ ή Λ. Τα θηλυκά έχουν πιο μικρό μήκος από τα αρσενικά. Το κεφάλι τους είναι πιο πλατύ προς τα πίσω και διακρίνεται έντονα από το σώμα.

Η ουρά τους είναι κοντή. Έχουν δυνατή όραση ακόμα και στο σκοτάδι, ενώ η ίριδα των ματιών τους έχει την ιδιότητα να αλλάζει ανάλογα με την ένταση του φωτός. Στην άνω γνάθο είναι εξοπλισμένη με δύο μυτερά δόντια, μεγαλύτερα από τα κοινά που έχει, τα οποία συνδέονται με αδένες που εκκρίνουν δηλητήριο. Το φίδι αυτό συναντάται σε παραποτάμιες περιοχές με βραχώδεις σχηματισμούς, καθώς έχει την ικανότητα να αναρριχάται και να κολυμπάει.

Όταν η οχιά δαγκώσει τη λεία της, τότε πιέζονται οι αδένες και εκκρίνεται δηλητήριο, το οποίο μέσω των δοντιών περνά στην πληγή του θύματος.

Ανάλογα με τις περιστάσεις, η οχιά έχει την ικανότητα να καθορίζει την ποσότητα δηλητηρίου που θα χύσει στο θύμα της. Γενικότερα, η ποσότητα του δηλητηρίου είναι ανάλογη του μεγέθους του φιδιού.

Λαφιάτης

Ο Λαφιάτης ή Λαφίτης είναι μη-δηλητηριώδες φίδι της οικογένειας των Καινοφιίδων. Ο Λαφιάτης είναι το μεγαλύτερο είδος φιδιού που συναντάται στην Ελλάδα.

Ο Λαφιάτης ζει στην νότια Ευρώπη, κυρίως στην Ιταλία και στα Βαλκάνια από την Κροατία μέχρι την Ελλάδα.

Έχει μήκος γύρω στα 150 εκατοστά, σπανίως όμως μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τα 200 εκατοστά. Τα ενήλικα έχουν ένα κιτρινωπό καφέ ή μαύρο χρώμα και τέσσερις μαύρες γραμμές που ξεκινούν από τον λαιμό του και φτάνουν μέχρι την ουρά. Τα ανήλικα άτομα έχουν διαφορετικό χρωματισμό και είναι γκρίζα-ασημί με καφέ ή μαύρες κηλίδες κατά μήκος της ράχης.[1]

Κυνηγά κυρίως στο έδαφος αλλά σκαρφαλώνει συχνά σε δέντρα και θάμνους. Κολυμπά επιδέξια. Τρέφεται με μικρά θηλαστικά όπως αρουραίους και άλλα τρωκτικά, μικρά κουνέλια, πτηνά, σαύρες, αμφίβια, και αβγά. Ζευγαρώνει την άνοιξη και τα θηλυκά γεννούν 3-18 αυγά. Δεν είναι καθόλου επιθετικό φίδι, ακίνδυνο για τον άνθρωπο, όμως μπορεί να δαγκώνει αν αρπαχτεί.

Τυφλίτης

Ο Τυφλίτης (Pseudopus apodus), γνωστός και με τις ονομασίες Τύφλιακας ή Φιδόσαυρα, απαντάται στην ηπειρωτική Ελλάδα, στην Πελοπόννησο, στην Εύβοια, στο Ιόνιο (Κέρκυρα, Λευκάδα, Κεφαλονιά), αλλά και σε αρκετά νησιά του Αιγαίου (Θάσος, Σκιάθος, Λήμνος, Λέσβος, Σάμος, Ικαρία, Κως). Το μέγιστο μήκος του μπορεί να φτάσει τα 140 εκατοστά, συνήθως όμως είναι μικρότερο. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη σαύρα της Ευρώπης. Το χρώμα του σώματος των ενηλίκων μπορεί να είναι καφέ, κοκκινωπό, μπρούτζινο, ή σκούρο καφέ. Το συγκεκριμένο είδος διαθέτει δυο αποφύσεις εκατέρωθεν της κλοάκης (της κοινής απόληξης του ουροποιητικού, πεπτικού και αναπαραγωγικού συστήματος των ερπετών) που αποτελούν ουσιαστικά υπολειμματικά άκρα.

Και γι’ αυτό το είδος σαύρας κυκλοφορούν μύθοι σε διάφορες εκδοχές, με πιο διαδεδομένο αυτόν που θέλει τον Τυφλίτη να βλέπει μόνο το Σάββατο ή να είναι μόνιμα τυφλός. Στην πραγματικότητα ο Τυφλίτης βλέπει μια χαρά και η ονομασία του τού έχει δοθεί λανθασμένα.