Το αντίο του Άγγελου Τσανάκα για τον Μπίλυ
Αόρατα σκοινιά σαν τον ιστό της αράχνης μας έδεσαν, μας έδεναν…
Σχεδόν από παιδιά
Μια αδιόρατη σχέση είχαμε Αμίλητη σχεδόν, βουβή
Έφηβοι
Εκεί στη πίσω γωνία στου Αντώνη το περίπτερο, στο πεζούλι καθισμένοι
Στον ίσκιο των δέντρων του σχολικού του κήπου
Ο Βασίλης O Billis Αυτός με το γαρύφαλλο στο αυτί
Και την καδένα στο λαιμό
Καλό ταξίδι Billi…..