Οι Σουηδοί συνεχίζουν την ανασκαφή στην αρχαία Πέργαμο

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΧΡΟΝΙΑ ΦΕΡΝΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ ΕΝΑΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΜΕΤΑΞΥ ΜΟΥΣΘΕΝΗΣ ΚΑΙ ΔΩΜΑΤΙΩΝ ΠΑΓΓΑΙΟΥ

Ολοκλήρωσαν και φέτος την ανασκαφή τους στην αρχαία Πέργαμο που βρίσκεται δίπλα στην Μουσθένη και τα Δωμάτια Παγγαίου και φυσικά θα επανέλθουν για να συνεχίσουν το έργο τους.

Ο λόγος για αρχαιολόγους του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών οι οποίοι από κοινού με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Καβάλας – Θάσου πραγματοποιούν μετά από 51 χρόνια αρχαιολογική έρευνα στην περίφημη αυτή κώμη του Παγγαίου.

**Μετά τις ανασκαφές και το ανάλογο τσιμπούσι στην Μουσθένη**

Ο οικισμός της αρχαίας Περγάμου με την εξαιρετική οχύρωση, στους πρόποδες του Παγγαίου, στην οποία αναφέρεται ο Ηρόδοτος, σημειώνοντας πως ο Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης πέρασε κάτω από τα τείχη χωρίς να επιτεθεί, αποτελεί το νέο ερευνητικό πεδίο μιας ομάδας επιστημόνων από το Σουηδικό Ινστιτούτο Αθηνών με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Κλασσικής Αρχαιολογίας και Αρχαίας Ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Ουψάλας Δρ. Patrik Klingborg.

Τα τελευταία χρόνια το Σουηδικό Ινστιτούτου είχε δώσει βαρύτητα σε ανασκαφικές έρευνες στη νότια Ελλάδα. Ωστόσο, χάρη στο ενδιαφέρον του Δρ. Patrik Klingborg, το ερευνητικό ενδιαφέρον μετατοπίστηκε βορειότερα, δίνοντας την ευκαιρία σε Σουηδούς φοιτητές και ερευνητές να γνωρίσουν καλύτερα την περιοχή της βόρειας Ελλάδας, μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια που θα διαρκέσει το ανασκαφικό έργο.

Η ερευνητική ομάδα του Σουηδικού Ινστιτούτου Αθηνών ολοκλήρωσε την δεύτερη φάση των ανασκαφικών ερευνών στην αρχαία θέση που καταλαμβάνει έναν χαμηλό λόφο και αποτελεί πρόβουνο του Παγγαίου όρους, στις νότιες παρυφές της κοινότητας Μουσθένης Παγγαίου.

Σήμερα, ορατά είναι μόνο τα ερείπια από τον οχυρωματικό περίβολο που περικλείει τον λόφο. Κυρίως είναι ορατή η εξωτερική πλευρά που σε ορισμένα σημεία φτάνει τα τέσσερα μέτρα ύψος.

Τα ευρήματα έφεραν στο φως -μεταξύ άλλων- ενδιαφέροντα θραύσματα κεραμικής, που υποδηλώνουν πως ο οικισμός είχε διαχρονική κατοίκηση και καλύπτει χρονικά μια μεγάλη περίοδο από τους προϊστορικούς έως τους βυζαντινούς χρόνους.

Η άγνωστη αρχαία Πέργαμος στην Πιέρια κοιλάδα

Τα κατάλοιπα μιας αρχαίας οχύρωσης στα όρια του σημερινού χωριού Μουσθένη της περιοχής του Παγγαίου, ταυτίστηκαν ήδη από τον προπερασμένο αιώνα με την αρχαία Πέργαμο, η οποία αναφέρεται στον Ηρόδοτο.

Περιγράφοντας την κάθοδο του Ξέρξη προς τη νότια Ελλάδα αναφέρει ότι πέρασε μπροστά από τα τείχη των Πιέρων, «το ένα ονομαζόταν Φάγρης και το άλλο Πέργαμος, έχοντας στα δεξιά του τη μεγάλη και υψηλή οροσειρά του Παγγαίου, όπου οι Πιέριοι και οι Οδόμαντες και ειδικά οι Σάτρες έχουν ορυχεία χρυσού και αργύρου». Το λιτό αυτό απόσπασμα παρέχει τρία σημαντικά στοιχεία: τη σημασία της τοποθεσίας στην Κλασική περίοδο, τον οδικό άξονα της περιοχής και την εκτίμηση των οχυρώσεων.

«Το πρώτο στοιχείο είναι σημαντικό», τονίζει η κ. Δαδάκη, «γιατί απλώς με την αναφορά της θέσης στον Ηρόδοτο τεκμηριώνεται ότι η Πέργαμος ήταν μια σχετικά σημαντική τοποθεσία στην περιοχή στο τέλος της Αρχαϊκής και στις αρχές της Κλασικής περιόδου. Αρχαιολογικές έρευνες στο Κεραμιδαριό, περίπου 1 χλμ. Νότια, έδειξαν πως η περιοχή κατοικούνταν ήδη από τη νεολιθική περίοδο. Επομένως, υπάρχουν καλές πιθανότητες ότι η θέση έχει πολύ μεγαλύτερη ιστορία από αυτό που μαρτυρεί το τρέχον υλικό».

«Η αναφορά ότι ο Ξέρξης βάδισε μέσω της κοιλάδας των Πιερίων το 480 π.Χ.», συνεχίζει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Έφορος αρχαιοτήτων της Καβάλας, «υποδηλώνει ότι αυτή ήταν η κύρια διαδρομή στην περιοχή εκείνη την εποχή. Ωστόσο, μπορούμε να υποθέσουμε ότι όταν δημιουργήθηκε η Εγνατία Οδός, βόρεια του Παγγαίου, ο δρόμος στην Πιερία κοιλάδα είχε ήδη χάσει τη σπουδαιότητα του. Επιπλέον, η επιλογή των Ρωμαίων για τη χρήση της εσωτερικής οδού βόρεια του όρους Παγγαίου υποδηλώνει ότι αυτή είχε ήδη καθιερωθεί ως η σημαντικότερη διαδρομή στη στεριά. Βέβαια, η κυκλοφορία δεν σταμάτησε εντελώς στην κοιλάδα. Αυτό αποδεικνύεται από την ύπαρξη πολλών εντοπισμένων οικισμών, αγροτικών επαύλεων και ενός ρωμαϊκού σταθμού περίπου 1,5 χλμ. ανατολικά της Περγάμου».

Η αναφορά του Ηροδότου στα τείχη, υποδηλώνει όχι μόνο ότι η Πέργαμος ήταν οχυρωμένη, αλλά και ότι τα τείχη της ήταν εντυπωσιακά σε σύγκριση με αυτά άλλων οικισμών. Από το απόσπασμα προκύπτει, επίσης, ότι ο μέγας βασιλιάς δεν επιτέθηκε στους οικισμούς, είτε επειδή είχαν δηλώσει υποταγή, είτε επειδή απλώς θεώρησε περιττό να ξοδέψει χρόνο και πόρους στην πολιορκία αυτών των καλά προστατευμένων θέσεων.

«Η αντοχή των τειχών υποδηλώνεται και από το ίδιο το όνομα Πέργαμος που, σύμφωνα με τον Γάλλο λόγιο Pierre Chantrain, σχετίζεται με τον Πύργο και έχει τις ρίζες του σε έναν όρο για την ακρόπολη. Η αντίληψη του ονόματος στην αρχαιότητα τεκμηριώνεται και από ομώνυμες τοποθεσίες, όπως η πολύ πιο διάσημη Πέργαμος στη Μικρά Ασία και η χρήση της λέξης από τον Όμηρο για να χαρακτηρίσει την ακρόπολη της Τροίας στην Ιλιάδα. Δεν υπάρχει επομένως καμία αμφιβολία ότι η Πέργαμος στην Πιερία θεωρούνταν ως μια ασυνήθιστα καλά οχυρωμένη τοποθεσία κατά την Ύστερη Αρχαϊκή και την Πρώιμη Κλασική περίοδο» καταλήγει η κ. Δαδάκη.

πηγη: ΑΠΕ – Βασίλης Λωλίδης