Λαϊκό-Κοινωνικό φροντιστήριο, οι υποσχέσεις μόνο … λόγια
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ (εκπαιδευτικού)
Το όχι και τόσο μακρινό 2015, τρεις άνδρες συζητούσαμε – με σχέδια και όνειρα – για έναν ποδηλατικό αγώνα στο Παγγαίο και, πιο ουσιαστικά, για τη δημιουργία ενός κοινωνικού φροντιστηρίου.
Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος τότε μας απάντησε: «Να το δούμε». Τελικά, ούτε ο αγώνας έγινε ποτέ (αν και είχε ενταχθεί στο καλεντάρι της ομοσπονδίας), ούτε και το κοινωνικό – λαϊκό φροντιστήριο λειτούργησε.
Μόνο μία χρονιά πριν τις τελευταίες εκλογές άνοιξε για λίγους μήνες το «κοινωνικό φροντιστήριο» του Δήμου Παγγαίου, και μετά… σιγή ασυρμάτου.
Ό,τι κι αν έκανα – από το να εκφράσω ενδιαφέρον μέχρι να μιλήσω αυστηρά στον υποτιθέμενο «υπεύθυνο» – το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: τίποτα.
Μια ακόμη φωτοβολίδα, από τις πολλές που συνοδεύονταν από προεκλογικές υποσχέσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που θα έκαναν την περιοχή αγνώριστη.
Σχέδια που έταζαν κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο – όπως θα έλεγε και η παλιά διαφήμιση του υπουργού Δημοσίων Έργων, Στυλιανού Πατακού.
Και τελικά, όπως πάντα, μείναμε με τα χαρτιά και τις μακέτες στα χέρια. Ούτε γυμναστήρια, ούτε δρόμοι – τίποτα.
Δεν το γράφω αυτό για να εκτονωθώ ή να καταγγείλω από καθέδρας. Το γράφω γιατί αυτή η υπόθεση με αφορά και με πονάει – και κυρίως αφορά τους ανθρώπους της περιοχής μας, που παλεύουν καθημερινά για τα παιδιά τους.

Όταν σε άλλες πόλεις, όπως η Πάτρα, ο Δήμαρχος Κώστας Πελετίδης δημιουργεί και στηρίζει ένα κοινωνικό φροντιστήριο που δίνει ελπίδα και προοπτική σε δεκάδες παιδιά, εμείς εδώ ούτε που σκεφτόμαστε το αυτονόητο.
Εκεί, μιλάμε για μια δομή που λειτουργεί με κοινωνική ευαισθησία, ανθρωπιά και έμπρακτη αλληλεγγύη – έννοιες που στην περιοχή μας δείχνουν να έχουν ξεχαστεί, συστηματικά, από βουλευτές και δημοτικές αρχές.
Χθες, ο Πελετίδης ευχήθηκε καλή επιτυχία σε όλους τους μαθητές του Δήμου Πατρέων και ιδιαίτερα στα παιδιά που, λόγω οικονομικών δυσκολιών, παρακολουθούν το επιτυχημένο κοινωνικό – λαϊκό φροντιστήριο. Και το έκανε χωρίς φανφάρες και προεκλογικά κόλπα – αλλά ως πράξη ουσίας.
Κι όλα αυτά από έναν άνθρωπο που δεν κατάγεται καν από την Πάτρα – έναν γιατρό από την Κοζάνη, που υπηρετεί με ήθος και συνέπεια τον Δήμο Πατρέων εδώ και εννέα χρόνια.
Κι εμείς εδώ; Μείναμε στα λόγια. Για άλλη μια φορά
Η κοινωνική ευαισθησία και η αλληλεγγύη δεν είναι προεκλογικές εξαγγελίες – είναι τρόπος ζωής. Και όσοι το κατανοούν, χτίζουν μέλλον.
Οι υπόλοιποι, απλώς μοιράζουν υποσχέσεις και αφήνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών.
ΥΓ αλλά ξέχασα ο Πελετίδης είναι κομμουνιστής όπως ο Πολάκης καπνίζει .