Ιδού τα έργα σας στη Νέα Ηρακλείτσα…

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΒΑΡΥΤΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ

Καταστροφικές παρεμβάσεις στον παραλιακό πεζόδρομο της Νέας Ηρακλείτσας

Με αφορμή την πολυαναμενόμενη κατασκευή του παραλιακού πεζόδρομου στη Νέα Ηρακλείτσα, αισθάνομαι την ανάγκη –παρά τη βεβαιότητα ότι η δημοτική αρχή του Δήμου Παγγαίου δύσκολα θα ασχοληθεί με “ήσσονος σημασίας” ζητήματα– να επισημάνω τα εξής:

Πρόσφατα, παρακολουθήσαμε με λύπη την καταστροφή μεγάλου αριθμού καλλωπιστικών θάμνων (ροδοδάφνες πενταετίας και πλέον) καθώς και 40ετών αυτοφυών δέντρων (λυγαριών) που βρίσκονταν κατά μήκος του υπό διαμόρφωση πεζόδρομου.

Τα φυτά αυτά δεν εμπόδιζαν καθόλου τις εργασίες, αντιθέτως, θα προσέφεραν φυσική σκιά και δροσιά σε λουόμενους και περιπατητές του πεζόδρομου.

Οι ροδοδάφνες φυτεύτηκαν από ευαισθητοποιημένους κατοίκους της περιοχής και οι λυγαριές από τη… μητέρα φύση.

Κι όμως, η δημοτική αρχή –αντί να τα διαφυλάξει– προχώρησε χωρίς εμφανή λόγο στην πλήρη αποψίλωση. Παρά ταύτα, κάτοικοι της περιοχής –και μάλιστα αρκετοί αλλοδαποί ιδιοκτήτες– πήραν την πρωτοβουλία να επαναφυτεύσουν νέα δενδρύλλια. Και μπράβο τους!

Η τοπική αρχή, θέλοντας ίσως να μιμηθεί αυτή την περιβαλλοντική ευαισθησία, προχώρησε και η ίδια σε φύτευση. Όμως, τι φύτεψε και πού; Αγκαθωτούς κάκτους (φραγκοσυκιές), στην περιοχή του λιμανιού, όπου καθημερινά παίζουν παιδιά και πολύ συχνά διεξάγονται πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Σαν να μην έφτανε αυτό, αφαιρέθηκαν τα διακριτικά και τα σήματα που οριοθετούσαν την απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων στον πεζόδρομο.

Το αποτέλεσμα;

Ένας «πεζόδρομος» όπου κινούνται πλέον ανεμπόδιστα αυτοκίνητα, αυξάνοντας τον κίνδυνο σοβαρών ή και θανατηφόρων τροχαίων.

Το ερώτημα είναι απλό:

Πρόκειται για μια “πρωτότυπη” ενέργεια της τοπικής αρχής ή για μια πρωτότυπη… ανοησία;

Ίσως κάποτε αντιληφθούμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση δεν κρίνεται μόνο από έργα, αλλά και από τη λογική, την ευαισθησία και τη συνέπεια με την οποία τα υλοποιεί.